Porozumienie Białowieskie 28 lat później. Uczestnicy i obserwatorzy//Беловежское соглаше- ние 28 лет спустя. Участники и наблюдате ли – Specjalna dyskusja//Специальная дискуссия:

spisał Denys Kutsenko

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 13 i 14, listopad 2019, ss. 11-38]

Dyskusja odbyła się 29 czerwca 2019 r., w ramach 16 dorocznej Warsaw East European Conference 2019 “The Post-Soviet Space Three Decades Later. Time of Troubles or Triumph?”, zorganizowanej przez Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Rolę moderatora pełnił dyr. Jan Malicki

Дискуссия состоялaсь 29 июня 2019 года в рамках 16-й ежегодной конференции Warsaw East European Conference 2019 года «Постсоветское пространство три десятилетия спустя. Смутное время или триумф?», организованной Центром Исследования Восточной Европы Варшавского университета. Mодератором был директор Ян Малицкий.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Внешнеполитическая деятельность Александра Шульгина в Украине и на эмиграции в первой половине ХХ века

Елена Гуменюк

[текст первоначально опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 10, grudzień 2016, ss. 83-94]

Александр Яковлевич Шульгин (1889 – 1960) – выдающийся украинский политический деятель первой половины ХХ век, который стоял у истоков основания Украинской Народной Республики (УНР) во времена национально-освободительного движения 1917 – 1921 гг. В 1917 году он возглавил внешнеполитическую деятельность Украинской Центральной Рады, а в дальнейшем внешнеполитическое направление УНР на эмиграции. Становление же Шульгина как ученого, публициста, одного из лидеров движения «прометеизма» в Европе приходится на 1920 – 1930е годы.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

W poszukiwaniu tożsamości Odessy

Andrzej Szeptycki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 10, grudzień 2016, ss. 55-71]

Odessa kojarzy się z Morzem Czarnym, carycą Katarzyną II, która założyła tamtejszy port, łączącymi go z miastem Schodami Potiomkinowskimi, rozsławionymi przez Siergieja Eisensteina w filmie „Pancernik Potomkin”, niezrównanym żydowskim humorem odessyjczyków, a w naszej części Europy – z twórczością Włodzimierza Wysockiego („Moskwa – Odessa”) i Juliusza Machulskiego („Déjà vu”). Od czasu rozpadu ZSRR miasto było również postrzegane jako część rosyjskojęzycznej, niechętnej Zachodowi, a przychylnej Rosji, Ukrainy południowo-wschodniej. Wiosną 2014 r. Odessa stała się – obok Doniecka, Ługańska i Charkowa – jednym z ważnym ośrodków inspirowanych przez Rosję protestów przeciwko nowym władzom w Kijowie, które zastąpiły obalonego prezydenta Wiktora Janukowycza. Ich tragicznym zwieńczeniem były wydarzenia z 2 maja 2014 r., kiedy w odeskim Domu Związków zginęło około 40 osób – przede wszystkim zwolenników zbliżenia z Rosją. Projekt Noworosji ostatecznie spalił wtenczas na panewce – przynajmniej w regionie odeskim. Odessa stała się bardziej ukraińska, a mniej (nowo) rosyjska. Jej tożsamość, podobnie jak w przeszłości, pozostaje jednak daleko bardziej złożona.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

How to Make Sense of the Donbas in the Russian-Ukrainian Confl ict in the 21st Century

Hiroaki Kuromiya

[text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 9, lipiec 2016, ss. 11-22]

The war Russia unleashed against Ukraine in the spring of 2014, which continues to this day, has brought the Donbas in Ukraine to the attention of the entire world. The ongoing war is being fought almost entirely in the Donbas, an industrial centre of coal and steel, and the fortress of allegedly pro-Russian separatists, producing thousands of casualties, both military and civilian. Unlike Crimea, the Donbas, or the Donetsk Basin, has never been a household name in any country outside the former Soviet Union. The fact that little is known about the Donbas and its past makes it difficult for outsiders to comprehend the present situation, let alone to place it within the wider historical context of Ukraine and Russia. To make matters worse, Moscow’s overwhelming propaganda machine has capitalized on this ignorance to distort the historical and political background of the present war in the Donbas.
This essay addresses the issue of the historical identities of the Donbas and seeks to provide a framework to understand the present war in the Donbas.

FULL TEXT OF THE ARTICLE IN PDF

„Żywa Biblioteka Donbasu” – jako opowieść o zaniechaniach Kijowa wobec regionu

Marta Studenna-Skrukwa

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 9, lipiec 2016, ss. 25-33]

Wojna w Donbasie przyczyniła się do powstania kilku bardzo interesujących i, ze względu na ciągle aktualną potrzebę wewnątrz ukraińskiego dialogu o tożsamości narodowej, niezwykle cennych, inicjatyw. Warto w tym miejscu przywołać dwie edycje naukowo-kulturalnego festiwalu „Donkult” zorganizowanego przez Fundację „Złoża Sztuki” w 2014 i 2015 r., które zgromadziły naukowców i artystów z całego świata zajmujących się specyfiką regionalną Donbasu1. Popularność zyskały też, poświęcone Donbasowi, projekty Fundacji „Izolacja – Platforma Inicjatyw Kulturalnych”, założonej w 2010 roku w Doniecku, skoncentrowane w głównej mierze na zachowaniu industrialnego dziedzictwa Ukrainy2. Wreszcie, inspiracji do napisania niniejszego tekstu dostarczyła seria wywiadów-rzek z przedstawicielami ukraińskiej inteligencji pochodzącymi z Donbasu, a obecnie przebywającymi poza ogarniętym wojną regionem, publikowana na łamach gazety internetowej Ukrajins’ka Prawda od końca listopada 2014 roku do początku lutego 2015. Projekty te, zgodnie ze swoimi założeniami, przybliżały z perspektywy „zwykłych ludzi” najnowszą historię Donieckiego Zagłębia Węglowego oraz problemy przed jakimi stoi ono w epoce poprzemysłowej, a przez to sylwetkę jego mieszkańca mieszkańcom pozostałych regionów Ukrainy.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Ukraińska młodzież w Polsce – pragnienie osobistego rozwoju czy przyszłość polskiej gospodarki?

Olena Silchuk
[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 9, Lipiec 2016, ss. 37-45]

Współczesny świat dyktuje nam warunki życia i zachowania. Granice państw oraz kultur zacierają się. Przeciętny młody człowiek nie przywiązuje się do jednego miejsca, szuka lepszych warunków życia i samorealizacji. Powszechnie mówi się o migracji zewnętrznej oraz wewnętrznej. Kwestia imigrantów powoduje konflikty; wśród obywateli państw docelowych powstają stereotypy dotyczące tej grupy społecznej. Na przykładzie młodych ukraińskich imigrantów w Polsce spróbuję określić przyczyny i skutki procesów migracyjnych.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

II Światowy Kongres Tatarów Krymskich. 31 lipca – 2 sierpnia 2015 roku, Ankara. Relacja

Aziz Vatanym

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 8, październik 2015, ss. 71-79]

9 grudnia 2007 roku Kutułtaj Tatarów Krymskich postanowił, że Medżlis, wspólnie z krymskotatarskimi organizacjami i stowarzyszeniami, zorganizuje Światowy Kongres Tatarów Krymskich. Głównym celem działalności Kongresu miała być konsolidacja i koordynacja działań organizacji społecznych Tatarów Krymskich, powstałych na Ukrainie i w innych krajach, dla ułatwienia procesu odrodzenia i dalszego rozwoju społeczności Tatarów, która po dziesięcioleciach wygnania wróciła na ziemię ojczystą – Krym. Po zakończeniu uroczystych obchodów 65. rocznicy deportacji sowieckiej, w dniach 19 – 22 maja 2009 roku odbył się I Światowy Kongres Tatarów Krymskich.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

The Gordian Knot: Crimean Tatar-Russian Relations after the Annexation of Crimea

Justyna Prus, Konrad Zasztowt

[text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 7, kwiecień 2015, ss. 23-37]

On 18 March 2014 Russian Federation annexed Crimea, part of Ukraine, after illegally taking military control of its territory and organising an unrecognized referendum on independence of the region. This article’s goal is to analyse how the annexation and following Russification of the political, social and legal system affected the minority of Crimean Tatars and its relations with Russia. Crimean Tatars, in their majority opposing the annexation and Russian policy, have faced political repressions, civil rights abuses and intimidation. 

FULL TEXT OF THE ARTICLE IN PDF

Факторы украино-российской войны в Донбассе: внутреннее измерение

Игорь Тодоров

[текст первоначально опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 7, kwiecień 2015, ss. 11-20]

Более двадцати лет украинский Донбасс находился в правовом поле Украины и не имел, в отличие от Крыма, заметных проявлений сепататизма. На общенациональном референдуме 1 декабря 1991 в поддержку Акта о независимости «за» проголосовали почти 84% жителей Донецкой и Луганской областей. Впрочем, трудно утверждать что значительная часть тех, кто поддержали украинскую независимость руководствовались исключительно национально-патриотическими чувствами, наоборот – в качестве мотивации скорее выступали прагматичные подходы. В Донбассе с советских времен существовали особенности ценностных ориентаций. Они были обусловлены рядом факторов и наиболее ярко проявились во время российской агрессии 2014-2015 гг.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Possible Effects of the Ukrainian Revolution for Russia and Belarus – Modern Trends

Liudmyla Datskova

[text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 7, kwiecień 2015, ss. 41-52]

The development of the Ukrainian political situation continues to raise the question of possible similar scenarios in other post-Soviet countries – mainly Belarus and Russia. How do the recent events in Ukraine affect relations between the authorities and society in those countries? Are the societies of those countries ready for changes? What is the level of public support for the current political regimes and political institutions in those countries and what direction of international integration do the societies in Russia and Belarus support?

FULL TEXT OF THE ARTICLE IN PDF