Porozumienie Białowieskie 28 lat później. Uczestnicy i obserwatorzy//Беловежское соглаше- ние 28 лет спустя. Участники и наблюдате ли – Specjalna dyskusja//Специальная дискуссия:

spisał Denys Kutsenko

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 13 i 14, listopad 2019, ss. 11-38]

Dyskusja odbyła się 29 czerwca 2019 r., w ramach 16 dorocznej Warsaw East European Conference 2019 “The Post-Soviet Space Three Decades Later. Time of Troubles or Triumph?”, zorganizowanej przez Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Rolę moderatora pełnił dyr. Jan Malicki

Дискуссия состоялaсь 29 июня 2019 года в рамках 16-й ежегодной конференции Warsaw East European Conference 2019 года «Постсоветское пространство три десятилетия спустя. Смутное время или триумф?», организованной Центром Исследования Восточной Европы Варшавского университета. Mодератором был директор Ян Малицкий.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Wspólna przeszłość pisana osobno. Mit Wielkiego Zwycięstwa w telewizji białoruskiej i rosyjskiej w latach 2017-2018

Stefaniya Kavaleuskaya

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 13 i 14, listopad 2019, ss.95-108]

Wielkie zwycięstwo w II wojnie światowej jest kluczowym elementem ideologicznej narracji na Białorusi oraz w Rosji. Związek Sowiecki, który „samodzielnie, wysiłkiem prostych ludzi” pokonał faszystowskie Niemcy – to bardzo silna i często stosowana figura ideowa zarówno w przemówieniach polityków jak i przekazie medialnym. Rosja i Białoruś w relacjach bilateralnych również odwołują się do wspólnej spuścizny sowieckiej, do idei braterstwa narodów oraz jedności drogi historycznej. W ostatnich latach można zaobserwować pogorszenie relacji dwóch krajów, jednak czy spór polityczny wpływa na tworzenie narracji ideologicznej? Próbą odpowiedzi na powyższe pytanie będzie skonfrontowanie przekazów medialnych, dotyczących mitu Wielkiego Zwycięstwa w telewizji państwowej białoruskiej oraz rosyjskiej z roku 2017 oraz 2018.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Białoruska Komisja Wojskowa w świetle materiałów przechowywanych w Fondzie Trofiejnym w Moskwie

Joanna Gierowska-Kałłaur

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 11, czerwiec 2018, ss. 129-242]

Problem powstania i funkcjonowania Białoruskiej Komisji Wojskowej (BKW) obrósł nalotem niepotrzebnych mitów, co jest nie tylko skutkiem niewielkiej ilości zachowanego materiału źródłowego, ale również skutkiem uprawiania przez lata rozmaitych, rozbieżnych polityk historycznych. Większość polskich historyków opiera swą wiedzę na enuncjacjach prasowych i komunikatach, część na materiałach przechowywanych w Centralnym Archiwum Wojskowym w Rembertowie, które nie zostały ewakuowane z miasta we wrześniu 1939 r. i wskutek znanych wydarzeń – koniec końców znalazły się w Fondzie Trofiejnym w Moskwie.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Белорусская «не»зависимость (Białoruska «nie» zależność)

Денис Буконкин

[текст первоначально опубликован в: 
"Nowy Prometeusz" nr 11, czerwiec 2018, ss. 23-32]

В Беларуси сложилась ситуация, когда обществом востребована «охранительная» модель политики, направленная на максимальное сохранение существующего «status quo». При этом, стремление к отрицанию изменений стало своеобразной «не»зависимостью, определяющей как внутреннюю, так и внешнюю политику страны, которая по прежнему противостоит осознанию себя в качестве постколониальной формации. Именно этот момент обусловил отсутствие активных попыток со стороны белорусской власти по встраиванию страны в европейский контекст, поскольку наиболее востребованной была модель реконструирования советской действительности.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

W kwestii rzekomo spóźnionej decyzji Józefa Piłsudskiego o powołaniu Białoruskiej Komisji Wojskowej

Joanna Gierowska-Kałłaur

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 10, grudzień 2016, ss. 97-110]

Problem stosunku politycznych ugrupowań białoruskich do Polski w białoruskiej historiografii badano z reguły z punktu widzenia rosyjsko (sowiecko) – centrycznej koncepcji metodologicznej. Stosunki polsko-białoruskie „albo w ogóle nie znajdowały odzwierciedlenia w białoruskiej literaturze historycznej, albo były ukazywane zbyt jednostronnie”. Dotyczy to również kwestii białoruskich organizacji wojskowych na terytorium ziem b. Wielkiego Księstwa Litewskiego. Wydarzenia dotyczące relacji polsko-białoruskich budziły też zainteresowanie w Polsce, i to zarówno historyków emocjonalnie związanych z ruchem białoruskim3, jak i pozostałych.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Беларусь в восточной политике Польши в 1920-х годах

Владимир Комар

[текст первоначально опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 9, lipiec 2016, ss. 95-103]

В польской государственной традиции и историографии словосочетание «восточная политика» имеет специфический оттенок. Им подразумевается внешняя политика Польши относительно ее восточных соседей: Литвы, Украины, Беларуси и России. Последняя, без сомнения, всегда выступала главным соперником усиления польського влияния в регионе Восточной Европы.
Возрождение независимой Польши 11 ноября 1918 г. актуализировало проблему создания государственной идеологии, на которой бы строилась ее внутренняя и внешняя политика. Одним из ее вариантов стала идея федерализма, предполагавшая руководящую роль Польского государства в регионе Восточной Европы и направленная, главным образом, против России1. Ее сторонники во главе с Юзефом Пилсудским стремились к воссозданию общего федеративного государства Польши, Литвы, Беларуси и Украины, подобного давней Речи Посполитой. Тем самым польские политики старались противостоять стремлению большевиков разжечь пожар мировой революции и пытались утвердить доминацию Польши в Восточной Европе.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Possible Effects of the Ukrainian Revolution for Russia and Belarus – Modern Trends

Liudmyla Datskova

[text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 7, kwiecień 2015, ss. 41-52]

The development of the Ukrainian political situation continues to raise the question of possible similar scenarios in other post-Soviet countries – mainly Belarus and Russia. How do the recent events in Ukraine affect relations between the authorities and society in those countries? Are the societies of those countries ready for changes? What is the level of public support for the current political regimes and political institutions in those countries and what direction of international integration do the societies in Russia and Belarus support?

FULL TEXT OF THE ARTICLE IN PDF

Zrozumieć Łukaszenkę – misja niemożliwa?

Kamil Kłysiński

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 23-31]

Na skutek brutalnej pacyfikacji demonstracji powyborczej 19 grudnia 2010 roku w centrum Mińska oraz następującej po tym fali represji wobec opozycyjnych partii politycznych, niezależnych mediów i organizacji społecznych, doszło do zerwania dialogu pomiędzy Mińskiem i Brukselą, który według wszystkich racjonalnych analiz zachodnich był w interesie Aleksandra Łukaszenki. Rozwój współpracy z UE stwarzał bowiem korzystny klimat dla kredytów od Międzynarodowego Funduszu Walutowego, a także od samej Unii1 czy poszczególnych państw członkowskich. 

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Zapis dyskusji – „Stan, kierunki i potrzeby polskiej polityki wschodniej”

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 0, grudzień 2010, ss. 45-76]

Dyskusja odbyła się 14 września 2010 roku, w Sali Balowej Pałacu Potockich Uniwersytetu Warszawskiego, jako część konferencji „Jerzy Giedroyc: Polityka-Kultura-Wschód. 10 lat po odejściu Redaktora” zorganizowanej przez Studium Europy Wschodniej UW. Dyskusję moderował dyr. J. Malicki, a udział wzięli: B. Berdychowska, A. Halicki, A. Kamiński, P. Kowal, H. Litwin, B. Sienkiewicz i H. Szlajfer.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF