Wykorzystanie publikacji naukowej w dyplomacji publicznej. Przykład albumu poświęconego emigracji gruzińskiej w II Rzeczypospolitej

Dariusz Maciak

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 13 i 14, listopad 2019, ss.177-180]

W odstępie czterech lat w trzech językach – polskim, angielskim i gruzińskim – ukazały się trzy edycje książki autorstwa Davida Kolbai Pod skrzydłami Rzeczypospolitej. Emigracja gruzińska w Polsce 1921-1939. Autor jest Kierownikiem Seminarium Kaukaskiego Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Omawiane publikacje to w istocie imponujące szatą edytorską albumy zdjęć ukazujących życie emigracji gruzińskiej w II Rzeczypospolitej. Ich treść w skrócie prezentuję na końcu niniejszego opracowania. Pierwsza wersja książki opublikowana została w 2015 r. w języku polskim staraniem Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Promocja książki odbyła się 8 grudnia 2015 roku na Uniwersytecie Warszawskim w sali Narożnej Pałacu Tyszkiewiczów-Potockich w obecności Ambasadora Gruzji w Rzeczypospolitej Polskiej Nikoloza Nikolozishviliego, oraz profesora Vladimera Papawy, Rektora Państwowego Uniwersytetu im. Iwane Dżawachiszwili Tbilisi.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Уникальный архив А. М. Топчибаши Рецензия на сборник документов: А. М. Топчибаши. Парижский архив 1919-1940. В четырех книгах. Книга первая 1919-1921. Составители Г. Мамулиа и Р. Абуталыбов. Москва: Художественная литература, 2016

Севиндж Алиева

[текст первоначально опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 9, lipiec 2016, ss. 147-149]

Азербайджанская Республика, провозглашенная 28 мая 1918 года, стала первой светской республикой на мусульманском Востоке. У истоков идеи азербайджанской нации и азербайджанской государственности стояли знаменитые мыслители и идеологи Алибек Гусейнзаде, Ахмед бек Агаев, Мамед Эмин Расулзаде, Алимардан бек Топчибаши и другие.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

„Urzeczeni Orientem. Listy Profesora Ananiasza Zajączkowskiego do Profesora Tadeusza Kowalskiego 1925-1948” – recenzja

Paweł Libera

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 8, październik 2015, ss. 151-154]

Pod koniec 2013 roku nakładem wydawnictwa Agade ukazał się zbiór listów jednego z najbardziej znanych polskich orientalistów, profesora Ananiasza Zajączkowskiego (1903-1970) do wybitnego krakowskiego badacza, profesora Tadeusza Kowalskiego (1889-1948). Publikacja zawiera listy z archiwum Tadeusza Kowalskiego przechowywanego w Archiwum Nauki Polskiej Akademii Nauk i Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. Niestety nie zachowały się listy profesora Kowalskiego do Zajączkowskiego – w większości spłonęły razem z innymi dokumentami profesora Zajączkowskiego w czasie Powstania Warszawskiego. Listy przepisała córka Profesora, p. Maria Emilia Zajączkowska-Łopatto, orientalistka, a wstęp i opracowanie było dziełem wspólnym córki Profesora i prof. Tadeusza Majdy.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Георгий Мамулиа, Рамиз Абуталыбов „Страна огней. В борьбе за свободу и независимость. Политическая история азербайджанской эмиграции 1920-1945 гг.” (Париж-Баку: СВS, 2014)

Севиндж Алиева

[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально 
опубликован в:
 "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 149-153]

Неповторимое лицо государства определяют не его природные ресурсы, и даже не его экономические или научные достижения. Подлинным лицом любого государства является его культурное и духовное своеобразие, его неповторимый национальный «голос» в мировом «концерте» других стран и народов.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Paweł Kowal „Między Majdanem a Smoleńskiem. Rozmawiają Piotr Legutko i Dobrosław Rodziewicz”

Jan Malicki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 5, grudzień 2013, ss. 225-230]

Książka, którą przyszło mi recenzować ukazała się jesienią 2012 r., czyli dokładnie rok temu. Jednakże jej charakter i rodzaj poruszanych tam spraw powoduje, że sam upływ tego roku nie wpływa w znaczącym stopniu na jej aktualność.

PEŁEN TEKST RECENZJI W PDF

Stanisław Szuszkiewicz, „Moje życie, krach i wskrzeszenie ZSRR”, Mińsk, 2013

Mikołaj Iwanow

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 215-218]

Stanisław Szuszkiewicz jest prawdopodobnie najbardziej znanym i szanowanym w Polsce i na świecie białoruskim politykiem opozycyjnym. Tu nad Wisłą szanują go przede wszystkim za dokonania z lat 1991 – 1994, kiedy stał on na czele młodego państwa białoruskiego i sporo zrobił w sprawie podwalin przyjaznych, dobrosąsiedzkich i wzajemnie korzystnych stosunków miedzy naszymi narodami, które przez prawie 500 lat wchodziły w skład jednego organizmu państwowego – Rzeczypospolitej.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Bohdan Cywiński, „Szańce kultur. Szkice z dziejów narodów Europy Wschodniej”, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2013

Kazimierz Wóycicki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 209-214]

Książka Bohdana Cywińskiego jest syntezą dziejów Europy Wschodniej, widzianych jako historie poszczególnych narodów, podległych w XIX wieku imperium rosyjskiemu, oraz samej Rosji. Jest to książka wyjątkowa i nader trudno znaleźć by było pozycję prezentującą tak szeroką panoramę, jaką rysuje Cywiński. Są to dzieje Finów, Estończyków, Łotyszy, Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Mołdawian, Azerów, Gruzinów, Ormian, wschodnioeuropejskich Żydów.

Maria Przełomiec, „Tymoszenko. Historia niedokończona”, Wydawnictwo Niecałe, Bytom 2012

Andrzej Szeptycki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 199-207]


Choć Ukraina postrzegana jest jako ważny, „strategiczny” partner Polski, polski czytelnik nie może uskarżać się na nadmiar rodzimych publikacji, które w przystępny sposób wyjaśniałyby, co się obecnie dzieje nad Dnieprem. Mamy wielu specjalistów od historii Ukrainy, czy może bardziej od dziejów relacji polsko-ukraińskich, prezentujących pełne spektrum poglądów (od Ewy Siemaszko przez Grzegorza Motykę aż po Eugeniusza Misiło). Współczesność Ukrainy pozostaje natomiast przede wszystkim domeną ekspertów z prywatnych i państwowych think-tanków bądź nie zawsze przystępnych w swojej twórczości akademickiej politologów, socjologów, ekonomistów. 

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Wołodymyr Komar, „Концепція прометеїзму в політиці Польщі (1921-1939 pp.)”, Iwanofrankowsk 2011

Jan Pisuliński

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 3, grudzień 2012, ss. 171-174]

Od opublikowania monografii Sergiusza Mikulicza o prometeizmie w polityce II Rzeczypospolitej minęło już ponad 40 lat. Pomimo ustania ograniczeń cenzuralnych do tej pory nie otrzymaliśmy nowej, rzetelnej pracy poświęconej prometeizmowi. Polskich historyków wyprzedził na tym polu badacz z Przykarpackiego Narodowego Uniwersytetu im. Wasyla Stefanyka w Iwano-Frankiwsku, Wołodymyr Komar.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

„Крымские сонеты” между Стамбулом, Варшавой и Парижем: „Некоторые воспоминания” Джафера Сейдамета Кырымера

Заур Гасымов

tekst pierwotnie opublikowano w://текст первоначально был 
опубликован в: "Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 323-328]

На протяжении последнего десятилетия не смолкают дебаты о глобализации, интеграции мировых регионов и диалоге религий. При этом одна часть интеллектуалов констатирует „столкновение цивилизаций” (Самуил Хантингтон),„борьбу культур” (Бассам Тиби), а другая критикует западный культурный империализм (Едвард Саид) и видет панацею от всех зол в постколониальном взгляде на мировую историю (Дипеш Чакрабарти).

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF