Portret polityczny Mehemmeda Emina Resulzade – więźnia sumienia, polityka, publicysty

Shahla Kazimova

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 97-113]

Nie jest łatwo w ramach jednego artykułu opisać portret polityczny Mehemmeda Emina Resulzadego, jednego z najbardziej aktywnych publicystów i polityków Azerbejdżanu początku XX w. Ów barwny polityk reprezentował w różnych okresach swojego burzliwego życia różne poglądy, ewoluując wraz ze zmieniającymi się ideami i prądami. Jako zwolennik reform w muzułmańskim społeczeństwie opowiadał się za pozytywnymi rozwiązaniami, jakie widział w owym czasie w ideach socjalistów, panislamistów, panturkistów czy turkistów.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Stanisław Szuszkiewicz, „Moje życie, krach i wskrzeszenie ZSRR”, Mińsk, 2013

Mikołaj Iwanow

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 215-218]

Stanisław Szuszkiewicz jest prawdopodobnie najbardziej znanym i szanowanym w Polsce i na świecie białoruskim politykiem opozycyjnym. Tu nad Wisłą szanują go przede wszystkim za dokonania z lat 1991 – 1994, kiedy stał on na czele młodego państwa białoruskiego i sporo zrobił w sprawie podwalin przyjaznych, dobrosąsiedzkich i wzajemnie korzystnych stosunków miedzy naszymi narodami, które przez prawie 500 lat wchodziły w skład jednego organizmu państwowego – Rzeczypospolitej.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

К истории социалист-федералистской революционной партии Грузии От подавления революции 1905 г. до начала Первой мировой войны (1906-1914)

Георгий Мамулиа

[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально 
опубликован в: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 127-151]

1С 1906 г., воспользовавшись завершением русско-японской войны, а также разгромом революционного восстания в Москве и Петербурге, царское правительство приступило к подавлению сопротивления и на периферии империи. В декабре 1905 г., в ответ на забастовку, объявленную рабочими Тифлиса в знак солидарности с революционными выступлениями их московских и петербургских коллег, И. Воронцов-Дашков, царский наместник на Кавказе, ввел в Тифлисе военное положение, дав тем самым сигнал к наступлению на местных революционеров.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Bohdan Cywiński, „Szańce kultur. Szkice z dziejów narodów Europy Wschodniej”, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2013

Kazimierz Wóycicki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 209-214]

Książka Bohdana Cywińskiego jest syntezą dziejów Europy Wschodniej, widzianych jako historie poszczególnych narodów, podległych w XIX wieku imperium rosyjskiemu, oraz samej Rosji. Jest to książka wyjątkowa i nader trudno znaleźć by było pozycję prezentującą tak szeroką panoramę, jaką rysuje Cywiński. Są to dzieje Finów, Estończyków, Łotyszy, Litwinów, Białorusinów, Ukraińców, Mołdawian, Azerów, Gruzinów, Ormian, wschodnioeuropejskich Żydów.

Ukrainian Role in the Transnistrian Conflict Settlement in the Framework of the OSCE Chairmanship

Hanna Shelest

[tekst pierwotnie opublikowany w://text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 57-63]

In 2013 Ukraine holds the chair at the Organization for Security and Cooperation in Europe (OSCE), which is one of the highest profile roles in the international arena the country took since the declaration of its independence. Ukrainian Chairmanship of the OSCE can become an instrument and a chance for Ukraine to advance its international standings and to promote its status in international relations.

FULL TEXT OF THE ARTICLE IN PDF

Европейская интеграция в коммуникациях двух Президентов Украины: сравнительный анализ

Юрий Рубан

[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально 
опубликован в: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 35-44]

В украинской политической коммуникации потеря власти одной политической группой (конгломератом «помаранчевых») и обретение ее другой (В.Януковичем и партией регионов), провозглашается обеими сторонами глубоким разрывом с прошлым. Оппозиция описывает данное событие и последовавшее за ним монопольное сосредоточение власти в руках Президента В.Януковича, как «оккупацию» и «узурпацию». Власть отвечает на это – тотальной критикой всех действий предшественников, описывая их правление в категориях «руины» и «хаоса». 

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Maria Przełomiec, „Tymoszenko. Historia niedokończona”, Wydawnictwo Niecałe, Bytom 2012

Andrzej Szeptycki

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 199-207]


Choć Ukraina postrzegana jest jako ważny, „strategiczny” partner Polski, polski czytelnik nie może uskarżać się na nadmiar rodzimych publikacji, które w przystępny sposób wyjaśniałyby, co się obecnie dzieje nad Dnieprem. Mamy wielu specjalistów od historii Ukrainy, czy może bardziej od dziejów relacji polsko-ukraińskich, prezentujących pełne spektrum poglądów (od Ewy Siemaszko przez Grzegorza Motykę aż po Eugeniusza Misiło). Współczesność Ukrainy pozostaje natomiast przede wszystkim domeną ekspertów z prywatnych i państwowych think-tanków bądź nie zawsze przystępnych w swojej twórczości akademickiej politologów, socjologów, ekonomistów. 

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Ali Mardan bey Topczybaszy w oczach Mehemmeda Emina Resulzade (1936)

Paweł Libera

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 189-198]

Ali Mardan bey Topczybaszy i Mehemmed Emin Resulzade to bez wątpienia najwybitniejsi azerbejdżańscy politycy pierwszej połowy XX wieku. Obydwaj dążyli do tego samego celu i walczyli o niepodległość Azerbejdżanu. Obydwaj byli związani także, choć w różnym stopniu, z ruchem prometejskim. Pierwszy był przewodniczącym Delegacji Azerbejdżanu na Konferencję Pokojową w Paryżu, drugi kierował Centrum Narodowym Azerbejdżanu.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Granica Ural

Zaur Gasimow

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
 "Nowy Prometeusz", nr 4, październik 2013, ss. 67-76]

1Zgodnie z definicją niemieckiego historyka zajmującego się Europą Wschodnią, Karla Schlögela miejsca pamięci „obejmują pamięć wszystkich miejsc, w których wydarzyła się dana historia”2. Ural – temat tego artykułu – stanowi zarówno miejsce geograficzne, ściśle powiązane z klasyczną europejską kartografią, jak również pojęcie związane z mapą wyobrażeniową.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Obraz ZSRR w piłsudczykowskich czasopismach społeczno-politycznych (1922-1939)

Iegor Stadnyi

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 4, październik 2013, ss. 155-186]

1Związek Radziecki od pierwszych lat istnienia przyciągał wiele uwagi. Niektórzy sądzili, że bolszewicy budują lepszy ustrój społeczny, inni – że za radziecką granicą tworzy się nowa forma niewolnictwa. Według Stefana Starzyńskiego, polscy publicyści dwudziestolecia międzywojennego, mieli najlepsze warunki do tego by być „informatorami” dla całej Europy i Ameryki w kwestii zagadnień radzieckich2. Rzeczywiście, polscy intelektualiści poświęcali sporo uwagi bolszewizmowi i ZSRR.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF