Mykoła Riabczuk
[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 59-71]
Dwanaście lat, które minęło od ukazania się głośnego artykułu Davida Chioni Moore’a o możliwości użycia metodologii postkolonialnej w badaniu postkomunizmu,1 przyniosło wiele publikacji rozwijających ten temat, a mimo to nie zdołało rozwiać istniejącej wokół niego aury marginalności i kontrowersyjności.
Hasan Aksakal
[tekst pierwotnie opublikowany w://text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 25-35]
Ukraine, but mostly the peninsula of Crimea and Crimeans have been one of Turkey’s most important sources in social, political, economic and cultural terms. To write briefly about the historical background; Crimea was conquered by Turks in 1475, remained as an autonomous region within the Ottoman Empire for centuries and was the abattoir and granary of Istanbul until 1774. That same commercial-economic flow continued indirectly until 1877-78 Russo-Turkish War after II. Yekaterina annexed the region in 1783.
Салават Исхаков
[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально
опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 39-46]
В представленном в мае 2002 г. президиуму Государственного Совета России во главе с В.В. Путиным докладе по вопросам международной политики были указаны пять непосредственных угроз безопасности и стабильности Российской Федерации: «распространение исламского терроризма и фундаментализма внутри страны, возможность обострения чеченского конфликта, опасность дестабилизации в мусульманских регионах, угрозы в связи с возможностью дестабилизации стран Центральной Азии, а также проблемы беженцев и переселенцев».
Jurij Czainskij
[Niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 103-118]
Po podbiciu przez Sowiety w lutym-marcu 1921 r. Gruzji, jako ostatniego niepodległego państwa na Kaukazie, większość gruzińskich oraz niegruzińskich działaczy antyradzieckich skupionych w Tyflisie była zmuszona ratować się emigracją do sąsiedniej Turcji. Krótkie wspomnienie o tych wydarzeniach znajduje się w raporcie pełnomocnika wojskowego w Konstantynopolu Józefa Porzeckiego dla Oddziału II z 22 marca 1921 r.: „Wczoraj 21 marca przyszła tu wiadomość o zajęciu Batumu przez bolszewików, t.j. przez oddziały gruzińskie, które przeszły na stronę bolszewików. […]. Codzień przybywa do Konstantynopola sporo uchodźców gruzińskich, ale wiadomości otrzymywane od nich są tak fantastyczne, że powtarzać ich nawet z zastrzeżeniem nie mogę”1.
Paweł Libera
[Niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 85-100]
Po utracie niepodległości przez Gruzję w lutym 1921 roku bolszewicy już podbili większość państw i narodów, które wcześniej próbowały odzyskać wolność. Część działaczy politycznych, wojskowych i elit udała się na emigrację, gdzie różnymi sposobami starała się działać na rzecz odzyskania utraconej niezawisłości. W tym samym czasie, kiedy w Polsce po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej i podpisaniu Traktatu Ryskiego wygasły nadzieje na realizację programu federacyjnego Józefa Piłsudskiego podjęto decyzję o zaangażowaniu się w politykę prometejską.
Wołodymyr Komar
[Niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 75-84]
Droga życiowa Władysława Pelca jest nierozerwalnie związana z tworzeniem się ruchu prometejskiego, którego był aktywnym uczestnikiem. Nieprzypadkowo jego nazwisko widnieje w annałach wybitnych działaczy ruchu prometejskiego. Władysław Pelc rozpoczynał działalność w Instytucie Wschodnim, był współzałożycielem Klubu „Prometeusz” w Harbinie oraz redaktorem czasopisma „Daleki Wschód”1.
Mariusz Podgórski
[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: "Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 49-56]
Zarówno Gruzja, jak i Ukraina doświadczyły niepodległości jedynie w krótkim okresie od końca I wojny światowej do momentu, w którym na próbującą się uformować wspólnotę polityczną dokonano komunistycznej agresji w latach 1920-19211. Następnie przez kolejnych 70 lat wchodziły one w skład Związku Sowieckiego, dlatego też przyszła demokratyzacja ich systemów politycznych nie mogła być łatwym zadaniem.
Насиман Ягублу
[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально
опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 121-133]
Уход азербайджанских эмигрантов из Турции по настоянию СССР. Создание дипломатических связей с Польшей. Секретные переписки М.Э.Расулзаде и других эмигрантов с Министерством Иностранных Дел Польши.
Севиндж Алиева
[tekst pierwotnie opublikowano w:/текст первоначально
опубликован в:
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 149-153]
Неповторимое лицо государства определяют не его природные ресурсы, и даже не его экономические или научные достижения. Подлинным лицом любого государства является его культурное и духовное своеобразие, его неповторимый национальный «голос» в мировом «концерте» других стран и народов.
Vitalii Martyniuk
[tekst pierwotnie opublikowany w://text originally published in:
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 11-22]
Geopolitical location of Ukraine between the world poles of power has forced the nation to make a choice concerning its future foreign policy direction. Previously, trying to become a bridge between different parts of Europe, Ukraine was balancing and maintained neutral position thus relying upon the international security guarantees stipulated in the 1994 Budapest Memorandum. Nevertheless, the existing world order excludes the possibility of uncertainty and Ukraine has made its choice – integration into the EU.