Белорусская «не»зависимость (Białoruska «nie» zależność)

Денис Буконкин

[текст первоначально опубликован в: 
"Nowy Prometeusz" nr 11, czerwiec 2018, ss. 23-32]

В Беларуси сложилась ситуация, когда обществом востребована «охранительная» модель политики, направленная на максимальное сохранение существующего «status quo». При этом, стремление к отрицанию изменений стало своеобразной «не»зависимостью, определяющей как внутреннюю, так и внешнюю политику страны, которая по прежнему противостоит осознанию себя в качестве постколониальной формации. Именно этот момент обусловил отсутствие активных попыток со стороны белорусской власти по встраиванию страны в европейский контекст, поскольку наиболее востребованной была модель реконструирования советской действительности.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Kolonializm „po naszemu” czyli o potrzebie zachowania ostrożności w używaniu metodologii postkolonialnej do badań nad Europą Wschodnią. Polemika z Mykołą Riabczukiem

Anton Saifullayeu

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 7, kwiecień 2015, ss. 77-90]

Popularna ostatnio tematyka zastosowania badań postkolonialnych do regionu Europy Środkowej i Wschodniej przyciągnęła uwagę licznych specjalistów z dziedziny humanistyki i myśli filozoficznej poszczególnych krajów wspomnianego obszaru. Jedno z najwcześniejszych badań w którym została podjęta kwestia użycia zachodnich koncepcji było opracowanie Ewy Thompson Imperial Knowledge: Russian Literature and Colonialism. W swojej pracy Thompson bezpośrednio odnotowuje kluczowe znaczenie modelów i schematów zachodniej teorii postkolonialnej w badaniach nad problemem kolonializmu, stosując przede wszystkim Saidowskie rozumienie Orientu w odniesieniu do podporządkowanych przez Rosję narodów.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Kolonializm inaczej. O przydatności metodologii postkolonialnej do badań nad Europą postkomunistyczną

Mykoła Riabczuk

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 6, październik 2014, ss. 59-71]

Dwanaście lat, które minęło od ukazania się głośnego artykułu Davida Chioni Moore’a o możliwości użycia metodologii postkolonialnej w badaniu postkomunizmu,1 przyniosło wiele publikacji rozwijających ten temat, a mimo to nie zdołało rozwiać istniejącej wokół niego aury marginalności i kontrowersyjności.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF