Российско-турецкий энергетический узел: стратегический якорь в Черноморском регионе и последствия для энергетической безопасности Европы

Cергей Глебов

[tekst pierwotnie opublikowano w://текст первоначально был 
опубликован в:
 "Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 31-57]

Приведенная выше выдержка из программной статьи тогда еще кандидата на должность президента, а теперь уже избранного президента Российской Федерации Владимира Путина, приоткрыла широкому кругу читателей авторитетной российской газеты планы развития энергетической стратегии РФ на краткосрочную перспективу в контексте долгосрочных проектов энергетической безопасности Европы. С учетом того, что вопросы военной безопасности на европейском континенте хоть и остаются открытыми (традиционно в глобальном контексте), но в последнее время все же потеряли свою остроту (по-крайней мере, за пределами постсоветского пространства), на <<передовую>> системы общеевропейской безопасности выходит фактор взаимодействия международных акторов в сфере добычи, транспортировки и потребления энергоресурсов.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Prometejskie siedziby w przedwojennej Warszawie

Jarosław Zieliński

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 341-348]

Polityczne, finansowe i organizacyjne wsparcie, jakiego międzywojenne władze polskie udzielały ruchowi prometejskiemu, znajdowało odbicie w możliwościach wynajmu lokali w miejscach niekiedy prestiżowych. Najważniejsze związane z tym prądem politycznym instytucje rzadko zmieniały siedzibę, czego nie da się powiedzieć o jednej z redakcji czasopism. Poniżej znajdzie czytelnik krótką charakterystykę tych organizacji i wydawnictw oraz opisy i losy ich warszawskich siedzib.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Kaukaz w polityce MSZ – rola i znaczenie Konsulatu Generalnego RP w Tbilisi w okresie międzywojennym

Marcin Kruszyński

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 243-255]

Traktat ryski z 18 marca 1921 r. kończył co prawda stan wojny pomiędzy Polską a Rosją Radziecką, ale pozostawiał wiele kwestii nierozstrzygniętych. Jedną z nich był m.in. problem zajętych przez Moskwę republik kaukaskich1, obszaru nie objętego zasięgiem wspomnianego porozumienia. Polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych (MSZ) szybko stanęło więc przed poważnym dylematem – politycznym i moralnym zarazem – jak ułożyć sobie względnie poprawne stosunki z Kremlem, nie zapominając o mieszkańcach Kaukazu, bliskich Polakom tak ze względu na podobną historię jak i istniejące tam od końca XIX w. dość liczne skupiska Polonii.2

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

К вопросу об актуальности и задачах прометееведения

Салават Исхаков

[tekst pierwotnie opublikowano w://текст первоначально был 
опубликован в: "Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 121-127]

Прометеевское движение, которое составляли представители ряда народов Евразии, выражало их подлинные интересы, заключавшиеся в борьбе за свои права, которые дискриминировались политикой сталинского Кремля. Прометеевские лидеры были воодушевлены идеалами спасения родины, восстановления утраченной государственности, освобождения от чуждой власти. Это освободительное и демократическое движение объединило в своих рядах многих выдающихся политических и общественных деятелей ХХ в., оставив яркий и неповторимый след в истории Польши и Европы.

ПОЛНЫЙ ТЕКСТ СТАТЬИ В PDF

Przyszłość Rosji. Rozbieżne scenariusze 2020-50.

Kazimierz Wóycicki

[niniejszy tekst opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 131-136]

Przewidywania dotyczące przyszłości Rosji są skrajnie rozbieżne. Z jednej strony są prognozy mówiące o możliwości terytorialnego rozpadu Federacji – jak przewidywał raport CIA1 – z drugiej strony zaliczana ona zostaje do grupy wyłaniających się nowych potęg (BRIC), jak prognozuje wybitny ekonomista, jakim jest Sachs.

Tatarzy polscy w ruchu prometejskim

Selim Chazbijewicz

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 199-207]

Po odzyskaniu niepodległości w roku 1918 w granicach odrodzonej Rzeczypospolitej mieszkało ok. sześć tysięcy Tatarów wyznających islam. Skupieni byli przede wszystkim na terenach ówczesnych województw: wileńskiego i nowogródzkiego oraz w niewielkim stopniu w województwie wołyńskim. Według danych przedwojennego Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w roku 1925 w Polsce zamieszkiwało 5805 muzułmanów. Zorganizowani byli w 18 parafii, posiadających 16 meczetów. Obowiązki duchownych pełniło 18 imamów mających do pomocy 12 muezzinów (odpowiednik wikarego).

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Turcy meschetyńscy – historia i współczesność w Gruzji i innych państwach postradzieckich

Aleksandra Gryźlak

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 103-115]

Po upadku Związku Radzieckiego w 1991 roku, natychmiast ujawniły się konsekwencje niesprawiedliwej polityki narodowościowej władz komunistycznych. Jedna z najbardziej przejmujących historii dotyczy losów narodowości deportowanych przez Józefa Stalina w 1944 roku do Azji Środkowej. Wśród nich znajdują się m. in. Tatarzy krymscy, Czeczeni i wiele innych nacji. Niniejszy artykuł dotyczy Turków meschetyńskich – mniej znanych ofiar nie tylko deportacji w 1944 roku z Gruzji, ale także pogromów w Uzbekistanie w 1989 roku.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Józef Piłsudski jako prometeista

Włodzimierz Suleja

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 155-159]

Z perspektywy współczesnego Polaka prometeizm postrzegany jest przede wszystkim jako postawa etyczna, mająca swe źródła w początkach XIX stulecia,a sprowadzająca się w pierwszym rzędzie do podejmowania – wzorem mitycznego syna tytana Japeta – działań dla dobra ludzkości. W wypracowaniu maturalnym musiałyby zatem pojawić się odwołania do twórczości Byrona i Shelleya, a pozostając na gruncie rodzimej literatury Słowackiego, Mickiewicza, Goszczyńskiego czy Kasprowicza. A jednak ideę prometejską w pełni zasadnie wiąże się również z okresem  międzywojennym, a ściślej rzecz ujmując z politycznymi poczynaniami polityków skupionych wokół Józefa Piłsudskiego.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Gruziński egzamin z demokracji

Rewaz Dżorbenadze, Krzysztof Łukjanowicz

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 141-149]

Kurs polityczny oparty o zachodnie wartości liberalno – demokratyczne, który obrany został przez Tbilisi na początku obecnego stulecia, zdeterminował kolejne lata rozwoju gruzińskiej państwowości. Proces transformacji w Gruzji wciąż trwa a podstawowym celem obecnego obozu rządzącego jest integracja ze światem zachodniej demokracji. Ostatnie dwadzieścia lat w gruzińskiej historii można nazwać okresem poszukiwania własnej tożsamości.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Polityka energetyczna oraz możliwości rozwoju współpracy wielostronnej w basenie Morza Czarnego

ION MUNTEAN (Moldova), SINAN OGAN (Turkey), TENGIZ PKHALADZE (Georgia), SERHIJ TOŁTOW (Ukraine), GRIGORIJ TROFIMCZUK (Russia)

[niniejszy tekst pierowtnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 15-29]