Tematyka prometejska w czasopismach polskich Tatarów w okresie II Rzeczypospolitej. Zarys problematyki

Selim Chazbijewicz

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w: 
"Nowy Prometeusz " nr 5, grudzień 2013, ss. 161-176]

1Tatarzy polscy stanowią wspólnotę etniczną, która nie tylko kontynuowała tradycje militarne, ale była także grupą kulturotwórczą. Ta kulturotwórcza funkcja etniczności tatarskiej przejawiała się w tworzeniu rękopiśmiennej literatury i książki muzułmańsko-tatarskiej na ziemiach byłego Wielkiego Księstwa Litewskiego2. Staropolska literatura Tatarów polsko-litewskich doczekała się już obszernej bibliografii3.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF

Depesze Dżafera Sejdameta do Ligi Narodów i do Marszałka Piłsudskiego w sprawie objęcia przez Polskę mandatu nad Krymem z komentarzem P. Libery

Dżafer Sejdamet do Marszałka Józefa Piłsudskiego w sprawie objęcia mandatu nad Krymem przez Polskę

Paweł Libera

[niniejszy tekst pierwotnie opublikowany został w:
"Nowy Prometeusz" nr 2, lipiec 2012, ss. 317-322]

W maju 1920 roku wybitny działacz niepodległościowy Tatarów krymskich i jeden z ważniejszych działaczy prometejskich, Dżafer Sejdamet (1889-1960)[1] złożył wniosek do Ligi Narodów o objęcie Krymu mandatem przez Polskę. Akt ten nie miał wymiernych efektów politycznych, ale miał duże znaczenie moralne i jest jednym z ważniejszych momentów budowania podstaw pod przyszły ruch prometejski.

PEŁEN TEKST ARTYKUŁU W PDF